เช้าแล้วจ้า อากาศวันนี้ช่างดีเหลือเกิน วันนี้เรามีนัดกับกิจกรรม กับ AJ Hackett ระยะทางจากที่พักไปสถานที่นัดหมายใจกลางเมืองไม่น่าจะเกิน 1 กม. แปดโมงเช้าเราจึงเข้ามา Check in พอดิบพอดี Package ของวันนี้เราได้จองมาทางโทรศัพท์อีกแล้วเช่นกัน รายละเอียดของโปรแกรมคือ ช่วงเช้านี้เราจะไปนั่งเรือ Shoot Over Jet กันที่ แม่น้ำ Kawarau เสร็จแล้วจะได้มีโอกาสนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปยังยอดเขา Bob Peak จากนั้นเล่น Luge กันคนและสองรอบ แล้วนั่ง Gondola กลับลงมาด้านล่าง ระยะเวลาทั้งหมดประมาณ 3 ชม. ราคา Package นี้ ทำเอาพวกเราซึดกันไปตามๆ กันครับ
15 นาทีต่อมาเรามาถึงแล้ว Kawarau River เราเห็น Jet Boat ลำแดง 2 ลำจอดสงบนิ่งอยู่ริมแม่น้ำ แม่น้ำมีขนาดไม่ใหญ่ แต่น้ำไหลเชี่ยวพอสมควร และลัดเลาะไปยังหุบเขา ลำหนึ่งนั่งได้ 8 คนพอดี หลังจากสวมเสื้อชูชีพ ทุกคนมาฟังบรรยายสรุป เพื่อความปลอดภัยในการเล่นกิจกรรมนี้กันหน่อย เจ้าเรือ Jet นี้การขับเคลื่อนจะดูดน้ำจากด้านล่าง และปล่อยออกไปด้านหลัง เวลาแล่นไปบนผิวน้ำ ตัวเรือจะถูกดูดให้ติดกับพื้นน้ำตลอดเวลา โอกาสพลิกคว่ำนั้นจึงน้อยมาก และต้องคอยสังเกตสัญลักษณ์ของคนขับ หากชูมือ และหมุนเป็นวงกลมล่ะก้อ เตรียมเกาะให้แน่นๆ เลยล่ะกัน เรือของคุณจะหมุน 360 องศาในไม่ช้า
Shoot Over Jet ออกตัวพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเสมือนกับมีใครมาทีบเรือ ท่าทางเรือเสมือนกับว่ายังไม่ได้ออกเรียวแรงกันเลย และดูท่าทางจะมีพลังสะสมไว้มาก และก้อเป็นจริงๆ ตามนั้น เรือค่อยๆ เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ หักซ้าย-ขวาหลบแก่นหินได้อย่างคล่องแคล้ว และว่องไว แต่ตัวเรานะซิ เหวี่ยงซ้ายเหวี่ยงขวา สัมผ้สลม และสายน้ำที่กระเด็นเข้ามา บางครั้งเหมือนกันเรือจะวิ่งพุ่งเข้าไปในภูเขาหินเบื้องหน้า แต่กลับหักออกอย่างรวดเร็ว และด้วยความชำนาญของคนขับเรือ ที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พวกเราสังเกตมือขวาของคนขับชูขึ้น และหมุนเป็นวงกลมหลายครั้ง เพียงไม่กี่วินาที เรือก้อสไลด์ตัวหมุนเป็นวงกลม 360 องศา อย่างรวดเร็ว ใครที่เกาะไม่แน่น ก้อต้องหาเพื่อนที่อยู่ข้างๆ คอยช่วยเบรคเอาล่ะกัน 20 นาทีต่อมาเราก้อกลับมาที่จุดเริ่มต้น ถ่ายรูปในเรือร่วมกัน และไม่ลืมที่จะถ่ายรูปพร้อมกับคนขับ และกล่าวขอบคุณจ้า
ลานจอดเฮลิคอปเตอร์อยู่ไม่ไกลจาก Shoot Over Jet มากนัก พวกเราก้อชะเง้อคอมองอยู่รอบๆ ไม่นานนัก ก้อมีเสียง “ อือ อือ อือ ” ดังใกล้เค้ามาทุกที เฮลิคอปเตอร์มีขนาดไม่ใหญ่มากนัก เมื่อขึ้นนั่ง กับตันที่ขับเฮลิคอปเตอร์ ก้อแนะนำตัวกับเรา และอธิบายว่าเราควรจะใส่หูฟังเพื่อติดต่อสื่อสารกับเค้า ซึ่งทำหน้าที่เสมือนเป็นไกค์ พาพวกเราท่องเที่ยวไปในมุมสูงอีกด้วย บรรยากาศที่อยู่บนเจ้าเฮลิคอปเตอร์เนี้ย เหมือนกับเราได้โบยบินอยู่บนฟ้าเห็นวิวเมืองควีนส์ทาวน์ทั่วทั้งเมือง และภูเขาที่โอบล้อมโดยรอบเป็นความประทับใจที่ไม่อาจจะบรรยายได้เลย ... ไม่นานนัก กัปตันก้อพาเรามาส่งที่ยอดเขา Bob Peak
ไม่รอช้าพวกเราไปเล่น luge กันต่ออีกคนละสองรอบ ลักษณะ Luge เป็นรถเลื่อนขนาดเล็ก ไม่มีเครื่องยนต์ แล่นได้โดยอาศัยแรงโน้มถ่วงของโลก มีทางขนาดกว้างสัก 3 เมตร ทอดยาวจากภูเขาลงมาด้านล่าง มี Track ให้เลือก 3 ระดับตามความคดเคี้ยว, ความชัน, และความเร้าใจ การเบรครถต้องอาศัยการ การดันคันโยกไปด้านหน้า พอถึงปลายทางแล้ว เราก้อต้องนั่งกระเช้ากลับขึ้นมาข้างบนอีก และจะต้องแขวนเอา luge ของขึ้นมาด้วย จากนั้นถ้าอยากเล่นอีก ก้อต้องไปต่อคิวเหมือนเดิม
จาก Queentown ช่วงบ่ายเราขับรถมาที่ Kawarau Suspension Bridge ซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองควีนส์ทาวน์ ประมาณ 23 กม . การกระโดด Bungy ที่ Kawarau Suspension Bridge แห่งนี้ถือเป็น Bungy แห่งแรกในนิวซีแลนด์ ความสูง 43 เมตร(ความสูงประมาณตึก 15 ชั้นเท่านั้นเอง) เบื้องล่างคือแม่น้ำไหลเชี่ยวสีฟ้า สีเรือยางลำเล็กๆ คอยรับคนที่กระโดดลงไป ฮืย .. น่าหวาดเสียวมาก ... เราไปยืนเกาะกระจกดูคนอื่นๆ เค้ากระโดดกัน ก้อปรึกษากันว่า “ เอางัยดีหว่า ” “ ไหน ไหนก้อมาถึงที่นี่แล้ว ก้อน่าที่จะลองดูกันสักหน่อย ” อย่างที่เค้าว่านั่นแหละ “Once in life time for great experience” มาถึงที่นี่แล้วนี่นา การลงทะเบียนนั้นเจ้าหน้าที่ก้อเอาเอกสารมาให้อ่าน เมื่อเราเซ็นรับทราบเรียบร้อยแล้ว ก้อไปชั่งน้ำหนัก ... เพื่อทำการคำนวณขนาดและความยาวของเชือกที่เราจะใช้กระโดด จ่ายเงิน $NZ 140 แต่ปรากฎว่าเราต้องรอคิวกระโดดอีกประมาณเกือบสองชั่วโมงแน่ะ เพราะช่วงที่เรามาเป็นช่วงที่เทศกาลท่องเที่ยวแล้วเหมือนกัน
16.00 น . “Are you ready??” “Let's go Bungy !!!” พวกเราตื่นเต้นกันมากๆ เลย เจ้าหน้าที่นำอุปกรณ์มาใส่ให้ ท่าทางทะมัดทะแมง คล่องแคลวเชียว ... ก้อจะไม่ให้ชำนาญได้งัยอ่ะ เพราะวันๆ หนึ่งมีคนมากระโดดตั้งไม่รู้เท่าไหร่ ...“1 – 2 – 3 goooo…..” “ โอย ... พ่อแก้ว แม่แก้ว ช่วยลูกด้วย ” (เค้าก้อไม่ได้บังคับให้มากระโดดนะเนี้ย) แต่งัยอยากเปลี่ยนใจไม่รู้ เจ้าหน้าที่บอกว่า
“ น้อง เอามือแนบหูไว้นะ ยกมือขึ้น …. พอเค้านับ หนึ่ง ... สอง ... สาม ก้อกระโดดเลยนะ ” (ไม่งั้น พี่อาจจะต้องช่วย ... ลงไปก้อได้) นับ ... 1 – 2 – 3 GO…. กรี๊ด .... ตูม ... ดึ้ง ... ดึ้ง ในที่สุดเรามือเราก้อจุ่มน้ำจริงๆ ด้วย แต่จุ่มลึกไปหน่อยประมาณครึ่งตัวได้ เปียกปอนไปหมดเลย “ โอ๊ย รอดมาได้แล้วเหรอเรา … ค่อยยังชั่วหน่อย ” ช่วงเวลาที่ตื่นเต้นที่สุดคือ ช่วงก่อนจะโดด และมองไปยังพื้นผิวน้ำด้านล่าง และสายลมที่พัดเข้าสู่ใบหน้าแล้วก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเดินขึ้นมาข้างบน มีแต่คนมองมาที่เรา คล้ายๆ กับว่าพวกมันไปว่ายน้ำมาหรือยังนะ เปียกไปหมด ว่าแล้วก็เดินเค้าไปดูวีดีโอที่เค้าอัดไว้ เสียตังค์ไปอีกรอบ เอาไว้มาเป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ได้มาโดด Bungy ที่นี้ เย็นวันนี้พวกเราเม้าส์กันแต่สิ่งที่พวกเราได้ไปผจญภัยกันทั้งวัน เมื่อหัวถึงหมอนแต่ละคนสลบไปตามๆ กัน (กม. 2398)
|
